نقطه نقطه روستاى تاتار كه الان تبديل به شهر شده برايم تاريخه ، تاريخ يك روستا مى تواند به مثابه تاريخ يك منطقه و يا تاريخ كل يك كشور باشد .
گفتم هنگامى كه خانواده ما به تاتار كوچ كرد تاتار درست وسط جنگل جا گرفته بود البته فقط جنگل نبود در بين خانه هاى (چادر ها) هنوز درختان سر به فلك كشيده قطع نشده بودند و لك لك كه ما به انها به دليل داشتن بال و كاكول سفيد حاجى لك لك مى گفتيم بر فراز ان لانه درست مى كردند و با سر و صدا از اين درخت به اين درخت مى پريدند و از زير درختان محله به محله جوى زلال اب تابستان و زمستان روان بود كه عبارت قران كريم ” تجرى من تحتها الانهار ” در مورد انها صدق مى كرداين جويبار ها شاخه هاى از رودخانه كوچك قورچاى بودند كه از دامنه هاى كوه هاى منطقه راميان سرچشمه مى گرفتند اين جويبارها حدود شصت سال پيش در منطقه تاتار زياد بودند بعد رفته رفته كم شدند و الان كلاً اثارى از انها نيست و سخن گفتن از انها بيشتر به يك دروغ تاريخى شبيه است تا به واقعيت و يكى از جوى ها به نام كتلكى بود كه زمستان و تابستان پر اب بود و ما بچه هاى روستا تابستان در قسمت هاى از ان كه گودتر بود ابتنى و اب بازى مى كرديم و اب با فعاليت ما بچه ها گل الود مى شد ولى ما دست بردار نبوديم و تقريبا نصف تابستان را در ان به بازى و ابتنى مى گذرانديم
خاطره ديگرى از ان جوى اب بدين قرار كه شخصى به نام نادر قلى كه احساس رياست بهش دست داده بود و بعدا نيز رئيس خانه انصاف ده شد تمامى چوپانان روستا را جمع و انها رامجبور كرد كه وضو بگيرند و در همان محلى كه ما بچه ابتنى مى كرديم وبه هم اب مى پاشيديم غسل بكنند و بعد همه بالاى تپه قورچى جمع بشوند و به قران دست بكشند و قسم ياد بكنند كه تاكنون چند تا گوسفند دزديده اند اين در حالى بود هيچ كس از انها شكايتى نكرده بود و اين شخص بنا به ابتكار خود انها رامجبور به سوگند كرد و ان بندگان ساده دل نيز به جاى امتناع از قسم يكى يكى قسم خوردند و به تمام گوسفند دزدى هاى خود اعتراف و اقرار نمودند و با هر اقرار انها كه در جلوى بچه و جوانان و حتى خانواده ان چوپانان انجام مى شد مردم يك هورا مى كشيدند و مى خنديدند و ان چوپانان خجالت زده و شرمگين سرشان را پائين مى انداختند و عكس العمل مال باخته ها كه بعدا قضيه را شنيدند كه چوپانشان گوسفند انها را دزديده جالب بود يا اصلاً سكوت كردند و يكى دوونغرشان نيز گفتند اين مسائل به خودمان مربوطه وبه نادرقلى هم ارتباطى ندارد ارى تاتار ان موقع مسائلش را خودش حل مى كرد و به ابتكار هاى عجيب و غريب و ناچسب اين و اون اعتنائى نمى نمود به تجربه متوجه شده ام ادم هاى كه تمايل به ديكتاتورى دارند به زور هم شده به سوء نيت يا به حسن نيت وانمود مى كنند كه مبتكرند و چون اين ابتكارات قبلا تجربه نشده مايه بد بختى ادميان مى شود نمونه اش فاشيسم در المان و ايناليا و تجربه ديكتاتورى پرولتاريا در شوروى سابق ،جالبه اينكه ابتكار و نواورى از شاخصه هاى خوب مديريت مى باشد ولى چنانچه اين ابتكار توسط ادم ناشى صورت بگيرد نتيجه عكس مى دهد نمونه اش ابتكار همين نادر قلى ( اسم مستعار ) كه از سوى مردم چنين برداشت شد كه او مى خواهد بدينوسيله مردم عادى را مقهور و حقير سازد و اصل مسئله دزدى ازطرف چوپانان را به لوث بكشاند
گفتم هنگامى كه خانواده ما به تاتار كوچ كرد تاتار درست وسط جنگل جا گرفته بود البته فقط جنگل نبود در بين خانه هاى (چادر ها) هنوز درختان سر به فلك كشيده قطع نشده بودند و لك لك كه ما به انها به دليل داشتن بال و كاكول سفيد حاجى لك لك مى گفتيم بر فراز ان لانه درست مى كردند و با سر و صدا از اين درخت به اين درخت مى پريدند و از زير درختان محله به محله جوى زلال اب تابستان و زمستان روان بود كه عبارت قران كريم ” تجرى من تحتها الانهار ” در مورد انها صدق مى كرداين جويبار ها شاخه هاى از رودخانه كوچك قورچاى بودند كه از دامنه هاى كوه هاى منطقه راميان سرچشمه مى گرفتند اين جويبارها حدود شصت سال پيش در منطقه تاتار زياد بودند بعد رفته رفته كم شدند و الان كلاً اثارى از انها نيست و سخن گفتن از انها بيشتر به يك دروغ تاريخى شبيه است تا به واقعيت و يكى از جوى ها به نام كتلكى بود كه زمستان و تابستان پر اب بود و ما بچه هاى روستا تابستان در قسمت هاى از ان كه گودتر بود ابتنى و اب بازى مى كرديم و اب با فعاليت ما بچه ها گل الود مى شد ولى ما دست بردار نبوديم و تقريبا نصف تابستان را در ان به بازى و ابتنى مى گذرانديم
خاطره ديگرى از ان جوى اب بدين قرار كه شخصى به نام نادر قلى كه احساس رياست بهش دست داده بود و بعدا نيز رئيس خانه انصاف ده شد تمامى چوپانان روستا را جمع و انها رامجبور كرد كه وضو بگيرند و در همان محلى كه ما بچه ابتنى مى كرديم وبه هم اب مى پاشيديم غسل بكنند و بعد همه بالاى تپه قورچى جمع بشوند و به قران دست بكشند و قسم ياد بكنند كه تاكنون چند تا گوسفند دزديده اند اين در حالى بود هيچ كس از انها شكايتى نكرده بود و اين شخص بنا به ابتكار خود انها رامجبور به سوگند كرد و ان بندگان ساده دل نيز به جاى امتناع از قسم يكى يكى قسم خوردند و به تمام گوسفند دزدى هاى خود اعتراف و اقرار نمودند و با هر اقرار انها كه در جلوى بچه و جوانان و حتى خانواده ان چوپانان انجام مى شد مردم يك هورا مى كشيدند و مى خنديدند و ان چوپانان خجالت زده و شرمگين سرشان را پائين مى انداختند و عكس العمل مال باخته ها كه بعدا قضيه را شنيدند كه چوپانشان گوسفند انها را دزديده جالب بود يا اصلاً سكوت كردند و يكى دوونغرشان نيز گفتند اين مسائل به خودمان مربوطه وبه نادرقلى هم ارتباطى ندارد ارى تاتار ان موقع مسائلش را خودش حل مى كرد و به ابتكار هاى عجيب و غريب و ناچسب اين و اون اعتنائى نمى نمود به تجربه متوجه شده ام ادم هاى كه تمايل به ديكتاتورى دارند به زور هم شده به سوء نيت يا به حسن نيت وانمود مى كنند كه مبتكرند و چون اين ابتكارات قبلا تجربه نشده مايه بد بختى ادميان مى شود نمونه اش فاشيسم در المان و ايناليا و تجربه ديكتاتورى پرولتاريا در شوروى سابق ،جالبه اينكه ابتكار و نواورى از شاخصه هاى خوب مديريت مى باشد ولى چنانچه اين ابتكار توسط ادم ناشى صورت بگيرد نتيجه عكس مى دهد نمونه اش ابتكار همين نادر قلى ( اسم مستعار ) كه از سوى مردم چنين برداشت شد كه او مى خواهد بدينوسيله مردم عادى را مقهور و حقير سازد و اصل مسئله دزدى ازطرف چوپانان را به لوث بكشاند
عبدالغفار جمال زاده
