با ریاست افرادی چون خلیلی واقعا این مملکت به کجا خواهد رفت؟
جوابیه هایی را که اهل قلم ترکمن به توهین های مضحکانه جناب خلیلی رئیس فدراسیون سوارکاری داده بودند، مطالعه کردم. قصد داشتم جوابیه ای هم بنده بنویسم، اما جوابیه ای که بازتاب سراسری و کشوری داشته باشد و فقط به منطقه خود ما محدود نباشد. قبلا در قبال نشریه ای که به هنگام مسابقه فوتبال با ترکمنستان تیتر زده بود « که ترکمنها باید زانو بزنند» همان کار را کرده بودم. جوابیه اش را در سایتهای سراسری نوشته بودم که بازتاب گسترده ای داشته باشد. اما این بار قبل از این که فرصت نگارش جوابیه به بنده دست بدهد دیدم که ایشان طی نامه ای به استانداری به تکذیب سخنان قبلی و تمجید و تعریف مصلحتی ترکمنها پرداخته اند. چنین شد که از نوشتن صرف نظر کردم. فقط اینجا می خواهم این نکته را بگویم. من بیش از آن که از توهینهای او عصبانی شوم که در واقع شخصیت یک آدم بی شخصیت بی سواد بی فرهنگ را نشان می داد برای فدراسیون سوارکاری این ممکلت متاسف شدم. واقعا چه کسانی و با چه درجه شخصیتی و ادب و تربیت آن بالا نشسته اند و ورزش کشور را هدایت می کنند؟! واقعا با چنین آدمهای بی فرهنگ و لات منش این مملکت به کجا خواهد رفت؟ آدمهایی که بدون هیچ شرم و حیا به راحتی می توانند به ملتی توهین کنند و وا حیرتا که به راحتی می توانند حرف خود را هم پس بگیرند و در یک آن صد و هشتاد درجه تغییر موضع بدهند و به تعریف و تمجید ترکمنها بپردازند. انسان نمی داند که کدام حرفش را باور کند، حرف دیروزش را که بوی لجن و تعفن می دهد و ترکمنها را معتاد و قمارباز و … مطرح می کند و یا حرف امروزش را که ترکمنها را مردمی زحمتکش و مظلوم و پاک و بی ریا نشان می دهد. یعنی یک انسان این قدر می توند دو رو برخورد کند که در یک لحظه تغییر چهره بدهد!. یعنی این انسانها هیچ غرور و عزتی برای خود و کلامشان قائل نیستند که به راحتی حرفهای خود را پس می گیرند. یعنی کلامشان یک ذره برای خودشان اهمیت و ارزشی ندارد که به راحتی آن را کتمان می کنند!! البته که از شخصیتی که چنان توهینهایی به ترکمنها کرده هیچ چیز بعید نیست. به نظرم حتی ارزش عصبانی شدن هم ندارد. اما جای نگرانی اینجاست که واقعا مملکت دست کیهاست و با این آدمهای بی تربیت و بی ادب که نه ذره ای احترام به مردم و نه ذره ای احترام به کلام خود قائل هستند، این کشور واقعا به کجا خواهد رفت؟
شاید او با چند کلمه حاوی تکذیب سخنان قبلی و تمجید و تعریف از ترکمنها بتواند دل این مردم را کمی تسلی بدهد، اما جایگاه فدراسیون سوارکاری را که رئیسش اوست، آنچنان تنزیل می دهد که تا وقتی که او در آنجاست، هرگز لکه ننگی که بر پیشانی فدراسیون نشسته زدوده نخواهد شد، مخصوصا از دید ترکمنهایی که اسب را نزدیکترین یار خود می دانند و در گذشته به اسبهای آسمانی اعتقاد داشتند و با رام کردن اسبها صفحه جدیدی در تاریخ تمدن بشریت گشوده اند.
دکتر عبدالرحمن دیه جی
